Dinsdag 11 augustus 2015
Gisteravond wordt bekend dat Sam Gobin een kleinst waterhoen heeft gevonden in de “Klaas Hennepoelpolder”, een inmiddels vermaarde postzegel natuur ingeklemd tussen de woonwijken Oudenhof en Poelgeest en de gemeente Warmond. Wat een gave soort en wat stoere ontdekking, want ook al is sinds het verschijnen van een paartje kleinst op de Groene Jonker in 2009 het mythische er wat af, het is en blijft m.i. een van de mooiste vogels die je in Nederland kunt zien!
Nieuw is deze zeldzaamheid overigens niet voor de voornoemde polder. Ruim zes jaar geleden heeft er een paartje van deze zeldzame rallen in het gebied gebroed. Velen hebben toen enorm van deze fraaie soort genoten!
Zie onderstaand links voor oude blogs:
• Toch op kraamvisite bij kleinst waterhoentjes! ;
• Opnieuw naar Poelgeest ;
• Kleinst waterhoentjes nog aanwezig in Poelgeest ;
• Kleinst waterhoentjes hebben i.i.g. nog één pul .
Vanmorgen wordt bij monde van Fred Klootwijk al vroeg bekend dat het kleinst waterhoen erg nog zit. Dat geeft de burger moed! Als ik echter tegen negen uur aankom, zijn de berichten van de verzamelde vogelaars niet al te positief: één bofkont heeft heel kort een glimp van het beestje opgevangen en het gros tuurt al ruim twee uur tevergeefs naar het rietrandje aan de overkant van de plas, …..
Terwijl men gezellig met elkaar staat te praten, houdt eenieder natuurlijk het terreintje natuurlijk wel scherp in de gaten. Volgens de gelukkigen die “het kleinst” gisteren al hebben gezien, moeten we vooral letten op het plekje waar een oude voetbal in het riet ligt en dat doen we dan maar.
Even bijpraten met Frank (foto Hans Groen)
Tot een uur of tien meldt zich hier echter geen enkele vogel. Een aantal vogelaars houdt het dan ook voor gezien of gaat elders in het gebied vogelen. Na tienen blijkt de oude voetbal echter opeens een soort aantrekkingskracht op ralachtigen te hebben. Nadat er wat waterhoentjes hebben rondgescharreld verschijnt er een prachtige waterral, die wat aan zijn verenkleed poetst en wat jaagt op insecten (filmpje 1; filmpje 2). Tof!
Waterral – Water Rail
Om vijf voor half elf zeg ik gekscherend tegen René van Rossum: “Half elf lijkt me wel een goed moment voor het kleinst om tevoorschijn te komen.” En dan blijkt waarachtig dat ik over voorspellende gaven beschik, want vijf minuten later roept René: “Daar komt ie!!”
Daar staat de beauty, zoals voorspeld, vlak bij de oude voetbal wat rustig om haar heen te kijken. Geweldig!!
Kleinst waterhoen – Baillon’s Crake
Meer dan een minuutje gunt ze ons niet, want ze verdwijnt weer ijlings in het riet ons in ver- en bewondering achterlatend. Wat een heerlijke waarneming!
Kleinst waterhoen – Baillon’s Crake
