Zondag 1 juni 2014
“Luuk,….. lu-húúk…”! Na een por in mijn ribben begrijp ik pas dat het om mij gaat. “Wat is er?” vraag ik nog half-slapend. “Je telefoon gaat, er is vast een zeldzame vogel gevonden,” antwoordt Margreet. Slaapdronken stommel ik de trap af en zoek ik naar mijn telefoon, die ik gisteravond laat ergens aan de lading heb gelegd. Drukkend op wat knoppen, zie ik dat Frank me heeft gebeld. Dan moet het inderdaad wel om een vogel gaan. “Ha Frank, met Luuk, ik zie dat je gebeld hebt,” zeg ik met een slaapstem. “Goeiemorgen Luuk,” klinkt het opgewekt aan de andere kant van de lijn, “ik hoor dat je nog maar net wakker bent, maar ik ontving net een “piep” van Teus Luijendijk. Hij heeft een steppevorkstaartplevier gevonden bij de Groene Jonker. Interesse?” “Tuurlijk!” antwoord ik, nu wel klaarwakker, “zie je zo.”
Drie kwartier later schuiven Frank en ik aan bij de ontdekker Teus Luijendijk, die samen met onder andere Rick Schonewille, Alwin Borhem, Toy Janssen en Paul van de Werken door hun telescopen staan te turen. Op hun aanwijzingen hebben we al snel een heel fraaie steppevorkstaartplevier in de beeld. Supertof!
Steppevorkstaartplevier – Black-winged Pratincole
De met negenendertig aanvaarde gevallen zeer zeldzaam te noemen steltloper scharrelt op betrekkelijk grote afstand wat heen en weer op een met wat kort gras en pitrus begroeid slikplaatje en laat zich leuk bekijken.
Twitchers bij de steppevorkstaartplevier
met in het midden de ontdekker Teus Luijendijk.
Langzamerhand arriveren er meer twitchers en wordt het zoals bij elke twitch beregezellig. Met al die extra ogen en oren worden ook nog wat andere soorten gevonden: overvliegende zwartkopmeeuwen, broedende steltkluten, een (geringde) foeragerende zwarte ibis en een laag overzeilende vrouw wespendief.
Zwarte ibis – Glossy Ibis
De steppevorkstaartplevier lijkt heel steady te zijn totdat hij tegen half tien zijn verenkleed begint te poetsen en wat rek- en strekoefeningen doet. Voortekenen voor een spoedig vertrek?
Steppevorkstaartplevier – Black-winged Pratincole
Dat blijkt inderdaad het geval: de “zwartvleugel-zwaluwplevier” vliegt na half tien opeens op en geeft, als was hij een kruising tussen een stern en een valk, een prachtige vliegshow weg, waarbij we ook de vrij egaal donkere bovenvleugel (zonder witte vleugelachterrand), de korte, gevorkte staart en de voor deze soort diagnotische zwarte ondervleugels goed te zien krijgen. Heel gaaf! Na enkele minuten boven de landerijen te hebben gefoerageerd wint de vogel opeens hoogte, vliegt nog een tijdje in een groepje zwaluwen en verdwijnt vervolgens in noordnoordwestelijke richting. Sneu voor de mensen die nog onderweg zijn. 😦
Samen met onder meer Bertus de Lange, Rick Schonewille, Gerjon Gelling en Herman van de Brand kletsen Frank en ik onder het genot van een sterke bak koffie nog even na over deze stoere ontdekking van Teus Luijendijk. Een welbestede zondagmorgen!
VogelPunt 