Bruine boszanger!

Zaterdag 15 december 2012

Bruine boszanger - Dusky Warbler - Foto Maurits Martens

Bruine boszanger – Dusky Warbler – Foto Maurits Martens

De bruine boszanger, in jargon de “brubo”, is een zangvogel, die broedt in het oosten van Siberië waarbij deze in westelijke richting voorkomt  tot aan de rivier de Ob. De soort overwintert in het oosten van India en het zuidoosten van Azië. In West-Europa is het een zeldzame, maar regelmatige dwaalgast die vooral in de herfst opduikt (met name in oktober en de eerste decade van november). In Nederland wordt dit veel mooiere zangertje dan zijn wat saaie naam doet vermoeden de laatste vijftien jaar vrijwel jaarlijks gevonden. Zelf heb ik tot nu toe twee exemplaren op mijn lijst kunnen zetten: de vogel van Electra in Groningen (februari 2007) en de vogel van Katwijk die op 2 november 2011 door Arnold Meijer werd ontdekt (deze vogel is tot mijn verbazing overigens op dit moment nog niet aanvaard).

Bruine boszanger - Dusky Warbler - Foto Maurits Martens

Bruine boszanger – Dusky Warbler – Foto Maurits Martens

Acht december jl. ontdekt Roelof de Beer een bruine boszanger in het natuurgebied Kleimeer net ten noorden van Koedijk. De vogel toonde zich erg lastig en leek al snel weer te zijn verdwenen. In de dagen daarop werd de vogel niet meer gemeld. Op dinsdag 11 december vindt Roelof het zeldzame zangertje terug. Hij lukt hem nu ook wat foto’s en geluidsopnames te maken en vanaf dat moment vinden veel twitchers de weg naar Geestmerambacht.

Bruine boszanger - Dusky Warbler - Foto Maurits Martens

Bruine boszanger – Dusky Warbler – Foto Maurits Martens

Door drukte op het werk en de in deze tijd van het jaar korte dagen lukt het me niet om de vogel door de week te twitchen, dus moet het er op mijn “vogelzaterdag” maar van komen. Om tien over zeven vanmorgen stappen Frank van Duivenvoorde en Kasper Hendriks bij me in de auto; twintig minuten later pikken we Bertus de Lange op bij het brugrestaurant over de A4.

Als we om kwart over acht onze auto aan de oever van het meer met de intrigerende naam “Geestmerambacht” parkeren, is het nog schemerig en daarom storten we ons, alvorens op zoek te gaan naar de “brubo”, op de sterke koffie en de door Bertus meegebrachte, calorierijke, maar o zo smakelijke speculaasbrokken.

Na een korte wandeling langs de oostkant van het meer ontmoeten we Charles en Maurits Martens. Zij hebben de vogel ook nog niet gevonden, dus verspreiden we ons over het gebied. Na een minuut of tien zie ik in mijn ooghoek opeens Kasper met gezwinde pas verdwijnen, dat kan niets anders betekenen dan dat de vogel is gevonden. Ik zet een sukkeldrafje in en als ik me even later bij de anderen voeg, hoor ik de vogel één keer roepen. Bingo!

Twitchers bij de bruine boszanger - Dusky Warbler

Twitchers bij de bruine boszanger – Dusky Warbler

Bruine boszanger - Dusky Warbler

Bruine boszanger – Dusky Warbler

Bruine boszanger - Dusky Warbler

Bruine boszanger – Dusky Warbler

In het uur dat hierop volgt, waarbij steeds meer vogelaars zich bij ons aansluiten, geeft de als “skulker” bekend staande bruine boszanger, een fantastische show weg. Hij roept regelmatig en laat zich, terwijl hij als een “adhd-vogeltje” foerageert, geweldig zien. Zie filmpje via deze link.

Twitchers bij de bruine boszanger (Dusky Warbler)

Twitchers bij de bruine boszanger (Dusky Warbler)

Wat mij het meest verbaast, is dat hij vooral foerageert in het gras langs de paden, waarbij hij wel steeds zo dicht mogelijk bij het bramenstruweel, wat rietpluimen en de struiken blijft. Blijkbaar wil hij zijn eventuele vluchtplaats zo dicht mogelijk in de buurt houden. Zie deze link voor een tweede filmpje.

Na deze zeer geslaagde en gezellige twitch rijden we naar de Wieringermeer waar we aan weerszijden van de Oostermiddenmeerweg mooie groepen toendrarietganzen, kleine en wilde zwanen bewonderen.  Onder de kleine zwanen ook geringde adulte vogel (Y[039E]).

Kleine en wilde zwanen en toendrarietganzen

Kleine en wilde zwanen en toendrarietganzen

Kleine en wilde zwanen en toendrarietganzen

Kleine en wilde zwanen en toendrarietganzen

Een geweldige bonus vormt de ontmoeting met vier patrijzen, een soort die we in Nederland steeds minder zien en voor Bertus zelfs nog een nieuwe jaarsoort is!

Patrijs – Grey Partridge

Patrijs – Grey Partridge

Op verschillende plekken langs de IJsselmeerkust en de Waddenzee zien alle drie de soorten zaagbekken: nonnetjes, grote en middelste zagers. Altijd fraai!

Middelste zaagbek – Red-breasted Merganser

Middelste zaagbek – Red-breasted Merganser

In Den Oever besteden we vervolgens toch weer ruim een half uur aan een vogelsoort waarvan we er de afgelopen weken al heel wat hebben gezien, maar die ons nooit verveelt: de pestvogel. Zoals ik al eerder schreef: aan deze fraaie invasievogel blijf je vergapen. Vanmiddag buitelen tien van deze “beauties” telkens aan de takken van de Gelderse roos om zich te goed te doen aan de felrood gekleurde bessen. Erg gaaf!

Pestvogel – Bohemian Waxwing

Pestvogel – Bohemian Waxwing

Pestvogel – Bohemian Waxwing

Pestvogel – Bohemian Waxwing

Pestvogel – Bohemian Waxwing

Pestvogel – Bohemian Waxwing

Pestvogel – Bohemian Waxwing

Pestvogel – Bohemian Waxwing

Pestvogel – Bohemian Waxwing

Pestvogel – Bohemian Waxwing

Pestvogel – Bohemian Waxwing

Pestvogel – Bohemian Waxwing

Op Wieringen zoeken we vervolgens enkele groepen rotganzen af, waarbij we in de regen vijf kleine rietganzen en een fraaie adulte zwarte rotgans vinden. Net voordat ik een foto van de laatste kan maken, loopt er een jager het veld in, waarna alles op de wieken gaat. Nou ja, niet alles, want een prachtige slechtvalk blijft rustig zitten.

Slechtvalk – Peregrine Falcon

Slechtvalk – Peregrine Falcon

Als we hebben besloten nog wat andere groepen rotganzen  op “witbuiken”af te zoeken, ontvangt Kasper bericht van Rob van Bemmelen dat er naast de woensdag gestrande bultrug nu ook een potvis op de Razende Bol is gestrand! Bizar! Onderweg naar Huisduinen vernemen we dat de bultrug ondanks de poging tot euthanasie van gisteren nog in leven is. De gestrande potvis blijkt al dood te zijn. Al kijken we liever naar levende en gezonde dieren, we besluiten toch een poging te doen de gestrande walvissen in de kijker te krijgen. En zo rijden we om een uur of twee de dijk bij Huisduinen op.

Speuren over de Razende Bol

Speuren over de Razende Bol

Van de beide walvissen is door de grote afstand, de harde wind en de niet al te beste lichtomstandigheden niets te zien. Wel zien we in de verte wat bootjes met mensen die zich in de omgeving van de bultrug moeten ophouden. Jammer dat de walvissen het beide niet hebben gered, maar de dood hoort nu eenmaal bij het leven. We  spreken alle vier de hoop uit dat men zal besluiten de kadavers te laten liggen, zodat deze een grote voedselbron voor tal van andere dieren zullen vormen. Zo zorgt de dood ook weer voor leven.

Razende Bol

Razende Bol

Dit bericht werd geplaatst in Geen categorie en getagged met . Maak dit favoriet permalink.

Plaats een reactie